پدرش بهاءالدین محمد نام داشته و مادرش اهل کازرون بوده است . وی در اشعارش اشاره ای به زندگی شخصی خود نکرده و از آن جهت که در زمان زندگی خود به اندازه فعلی مشهور نبوده است از زندگی او اطلاعات کمی در دسترس قرار دارد .
از آن جهت که در آن زمان کسب علم و دانش و سواد صرفا برای قشر ثروت مند بوده است و او دانش بالایی به نسب زمان خود داشته است و از بررسی اشعار او میتوان دریافت کرد که وی جزو طبقه متوسط جامعه بوده است و در خانواده ای سطح متوسط بزرگ شده است .برخی می گویند در نوجوانی قرآن را در چهارده روایت حفظ کرده است از همین رو او را حافظ می نامند و برخی می گویند دلیل تخلص حافظ به خاطر موسیقیدان بودن اوست .
او در زمان شاه شیخ ابواسحاق وارد دربار شد و در همان جا نیز شعر می سرود . در قطعه 32 ام خود در مصرع «در سه سال آنچه بیندوختم از شاه و وزیر» اظهار می کند که سه سال در دربار حضور داشته است .
در بین مورخان اختلاف نظر فراوان برای سال درگذشت حافظ وجود دارد ،اما آنچه معروف تر است 792 هجری قمری بوده است . فصیح خوافی در کتاب خود این سال قید شده است.
نحوه زندگی حافظ به گونه ای بوده است که هیچ کس قادر به فهم نوع زندگی وی نبوده است چرا که برخی او را رند و بی ایمان میخوانند .
برخی عارف رند و برخی وی را فردی به شدت مذهبی می خوانند که فقط قصد نصیحت افراد مذهبی را داشته است .
دیوان حافظ در بین پارسی زبانان بسیار مشهور است و تقریبا در هر خانه یک دیوان از او وجود دارد .